کهن ترین ساکنان مازندران شناسایی شدند - وبلاگ حرف دل

به گزارش وبلاگ حرف دل، حسین رمضان پور سرپرست هیئت باستان شناسی گفت: غار شوپری که در 10 کیلومتری جنوب شهر رستمکلا در شرق مازندران و دره مهربان رود واقع شده، از بزرگترین غارهای شناخته شده در مازندران است که بیش از 75 متر طول و بیش از 700 متر مربع مساحت دارد.

این باستان شناس اضافه کرد: غار شوپری در سال 1399 به وسیله نگارنده شناسایی و به علت اهمیت بالای این اثر بلافاصله فرایند معین عرصه و حریم آن با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، در سال 1400 انجام شد و با شماره 33696 در لیست میراث فرهنگی کشور به ثبت رسید.

کاوش باستان شناسی به منظور لایه نگاری این غار در سال های 1401 و تابستان 1402 با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری به وسیله نگارنده از سوی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مازندران انجام شد.

رمضان پور توضیح داد: با سرانجام دومین فصل لایه نگاری غار شوپری در تابستان سال جاری، بیش از چهار متر نهشته های باستانی متعلق به دوره پارینه سنگی برای نخستین بار در یک محوطه غاری در استان مازندران شناسایی شد.

وی اضافه کرد: با توجه به برآوردهای اولیه و تاریخ گذاری نسبی قدمت بقایای باستانی به دست آمده از غار شوپری به بیش از یکصد هزار سال گذشته باز می گردد؛ این بقایا شامل دست افزارهای سنگی و فسیل استخوان های جانورانی است که به وسیله انسان های عصر پارینه سنگی شکار شده اند.

سرپرست هیئت باستان شناسی، با اشاره به اینکه در میان این یافته ها نشانه هایی از گونه های منقرض شده جانوری در اعصار یخبندان مانند گونه هایی از اسب و خرس های بزرگ الجثه به دست آمده توضیح داد: بقایای بسیار فراوان استخوان های جانوری به دست آمده که اثر قصابی با ابزارهای سنگی بر روی آنها برجای مانده، بعلاوه بقایایی از دوره نوسنگی با قدمت بیش از 7 هزار سال از لایه های سطحی غار شوپری به دست آمده که نشان از ارتباطات پیش از تاریخ ساکنان جنوب شرق مازندران با نواحی شرقی و شمال شرقی ایران و نواحی جنوبی آسیای میانه دارد.

رمضان پور، این بقایا را شامل ظروف سفالی منقوشی خواند که به لحاظ سبک و فرم قابل مقایسه با فرهنگ های سنگ چخماق و جیتون است و توضیح داد: با گذشت بیش از 70 سال از نخستین پژوهش های باستان شناسی پارینه سنگی در مازندران غار شوپری نخستین بقایای انسانی عصر پارینه سنگی را در این منطقه به دست آورده است.

وی خاطر نشان کرد: این یافته ها به علت جایگاه کریدور جنوب دریای مازندران در مسیر گونه های مختلف انسانی از اوراسیا به سمت آسیای میانه بسیار اهمیت دارد.

سرپرست هیئت باستان شناسی با اشاره به اینکه بر اساس آنچه در لایه نگاری غار شوپری مشاهده شد طول دوره زیست انسان در دوره های یخبندان و بین یخبندان بسیار زیاد بوده و نشان از قابلیت های بالای زیستی منطقه جنوب شرق دریای مازندران در تاب آوری گونه های انسانی در خلال دوره ها آب و هوایی نامساعد دارد گفت: اینکه آیا گونه های انسانی مانند نئاندرتال ها یا انسان دنیسوا در این منطقه در دوره پارینه سنگی می زیسته اند؟ یکی از مهم ترین پرسش هایی است که اکنون با توجه به یافته های غار شوپری مطرح می گردد.