با جنابِ سُفال عروسک های سفالی بسازید
به گزارش وبلاگ حرف دل، به گزارش خبرنگار خبرنگاران (ایبنا)، در روزهای کودکی برای بعضی از ما گِل بازی جزو تفریحاتی بود که سعی می کردیم هر طور شده آن را تجربه کنیم؛ حتی اگر به خاطر دست ها و لباس های گِلی مان با غرغرهای مادر روبرو می شدیم. بزرگ تر که شدیم شاید در روزهای مدرسه بود که دوست داشتیم آن گِل بازی را ماهرانه تر و زیباتر انجام دهیم و با دست هایمان چیزهایی بسازیم که شخصیت و شأن داشته باشند. علاوه بر این، مالِ خودمان باشد و همه بگویند: می بینی چقدر قشنگه! ساخته دست این دختر/پسره.
ما از بچگی ساختن را دوست داریم. در آن وقت، دمِ دستی ترین مواد اولیه، گِل بود. حالا که بزرگ تر شدیم دیگر خوب نیست که گل بازی کنیم و به قدوقواره مان نمی خورد این تفریحات بچگانه! احتمالا این طور حرف ها را از آدم بزرگ ها خواهیم شنید؛ ولی با کمی هوشمندی و خلاقیت می توانیم بچگی مان را ادامه دهیم و همچنان با مواد اولیه ای به صرفه و کم هزینه دست مان را با بو و جنس خاک بیامیزیم و بسازیم و بسازیم.
10 ژوئن هر سال، روز جهانی صنایع دستی است. یکی از صنایع دستی زیبا و قدیمی، نه، خیلی قدیمی، سفال است. حرفه سفال گری در سرزمین ایران تاریخی خواندنی دارد؛ اما فعلا در همین سال 1402 باقی بمانید و همراه من باشید تا با کتاب جنابِ سفال آشنا شوید.
جنابِ سفال کتابی است از مجموعه عروسک های فرزانه بابایی که بهنام زهری سامیان عکاسی های آن را انجام داده و انتشارات کانون پرورش فکری بچه ها و نوجوانان برای گروه سنی بالاتر از 12 سال منتشر نموده است.
جناب سفال با مقدمه فرزانه بابایی آغاز می گردد که برایمان از ایده تألیف این کتاب می گوید: مدت ها بود که به سفال های کوچک فکر می کردم. گاهی با یاری رنگ ها و اشیاء متفاوت آن ها را به شکل های دیگری تبدیل می کردم؛ اما برایم کافی نبود. روزی در دفتر کار دوستم، تعداد زیادی ظرف کوچک سفالی دیدم. دوستم گفت: طرحی نو درانداز... .
همان موقع آغاز کردم، بعد از مدتی عروسک سفالی بامزه ای روی میز، مقابل ما ایستاده بود. نامش را گذاشتیم جنابِ سُفال. حضور جناب سفال آن قدر من را شاد کرد که تصمیم گرفتم شخصیت های بیش تری بسازم. هر عروسکی که ساخته می شد، فکرم توسعه بیش تری پیدا می کرد. مهارتم در ساخت بیش تر می شد و نگاهم وسیع تر. احساس می کردم جهانیم بزرگ تر شده و می توانم جهانیم را آن طور که دلم می خواهد، بسازم. با این کتاب می خواهم این جهان را با تو قسمت کنم..
فرزانه بابایی وقت را تلف نمی کند و در صفحه بعدی، بلافاصله وسایل و نکته های مورجهانز برای ساخت عروسک های سفالی را به مخاطبان نوجوان خود می آموزد: مثل ظرف های کوچک سفالی، نخ های الیاف کنف، مهره های کوچک چوبی، رنگ، چسب چوب، دانه ها و هسته های میوه های مختلف و کاغذهای رنگی. در مقابل هر کدام از این وسایل هم شرحاتی نوشته است تا مخاطب با خیال راحت کار را پیش ببرد.
در ادامه، ما با هر یک از عروسک های سفالی کتاب آشنا می شویم. اولین عروسک، عروسکی است با آرزوهای سفالی. سازنده آن شرح می دهد که برای موهای این عروسک، گلدان سرش را با برگ های مصنوعی پر کردم. و شرحات دیگر درباره ساخت بخش های دیگر عروسک نوشته شده است. ما چهره بامزه این عروسک را هم می بینیم و احتمالا تهِ دل مان این ذوق را احساس می کنیم که چه خوب است باوجود داشتن این کتاب و خواندن آموزش های ساده اش، یک بار هم شده عروسک سفالی بسازیم.
نام عروسک های بعدی کتاب به ترتیب عبارت اند از: مریخی، کاغاذ، ماگاس، شاعر سفالی، قهرمان سفالی، سفالی با حس صورتی، پریِ سفالی، ناخدای سفالی، لب پَر، موطاطا و خواهران سفالی.
فرزانه بابایی در این کتاب به طور ساده و کاربردی روش ساخت عروسک های سفالی را به مخاطب نوجوان خود یاد می دهد. اگر شما هم دوست دارید به بهانه روز جهانی صنایع دستی، دستی بر گِل ببرید یا با استفاده از ظرف های سفالی آماده، عروسکی سفالی درست کنید، جنابِ سفال آموزگار خوبی برای شماست.
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران