پیوند هنر، طبیعت و سنت در جزایر ستوی ژاپن - وبلاگ حرف دل

به گزارش وبلاگ حرف دل، در قسمت قبلی مجموعه برنامه زندگی در ژاپن به بهشت زمستانی ناگانو رفتیم. در این برنامه به جزایر دریای درونی ژاپن می رویم که هم عاشقان دوچرخه سواری، و هم دوستداران هنر را به خود جذب می کند.

دریای داخلی ستو حدود 3000 جزیره کوچک را دربرمی گیرد. به اینجا مدیترانه ژاپن هم می گویند.

ایتسوکوشیما، معبد آیین کهن شینتو

معبد ایتسوکوشیما در جزیره میاجیما یکی از محبوب ترین جاذبه های گردشگری ژاپن است. این معبِد آیین شینتو از سده های قدیم محل عبادت پیروان این باور کهن بوده است و امروز هم سرچشمه ای برای معنویت به تعداد میرود. بنای کنونی معبد در سده 12 میلادی ساخته شده است و در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته است.

آنچه بیش از همه چشم را خیره می کند، دروازه شناور پرستشگاه های شینتو است که توری ئی نامیده می شود. یک روحانی آیین شینتو می گوید: پس از گذر از این دروازه وارد مکانی مقدس می شویم. در گذشته مردم برای عبور از توری ئی با قایق به اینجا می آمدند زیرا معبد ایتسوکوشیما بر روی آب واقع شده است.

پرستشگاه ایتسوکوشیما در جزیره میاجیما واقع شده است و تا قرنها مردم عادی اجازه نداشتند پا بر روی جزیره میاجیما بگذارند. روحانی آیین شینتو در این باره می گوید: تمام این جزیره محلی مقدس بود و مورد پرستش قرار می گرفت. در نیتجه امکان نداشت که کسی بتواند به اینجا بیایید، خانه بسازد و زندگی کند.

بهشت عاشقان دوچرخه سواری

از طریق دریای درونی ستو به شهر اونومیچی می رسیم. بزرگراه 60 کیلومتری شیمانامی کایدو که شش جزیره کوچک رابه هم متصل می کند، ما را به این شهر در استان هیروشیما می رساند. در این بزرگراه، راستاهایی برای دوچرخه هم وجود دارد.

اعضای انجمن دوچرخه سواری اونومیچی هر هفته اینجا می آیند. چشم انداز ها دیدنی و معماری حیرت انگیزی که در این پیست دوچرخه سواری قرار گرفته است، آن را به هیجان انگیزترین و مجذوب کننده ترین پیستهای دوچرخه سواری در سراسر ژاپن تبدیل کرده است.

پل تاتارا در این راستا دوچرخه سواری، طولانی ترین پل دنیاست که با کابل هال فلزی معلق نگاه داشته می شود.

نائوشیما، جزیره هنر

جزیره نائوشیما در نواحی شمالی دریای ستو واقع شده است. این جزیره تا چند دهه پیش تنها میزبان ماهیگران محلی و زندگی خواب آلود آنان بود. اما امروز آثار هنری معاصر زیور جزیره نائوشیماست. این جزیره به جزیره هنر معروف است.

در نائوشیما نمایشگاههای کوچک، تندیسها و موزه وجود دارد. تعدادی از آثار معماری که در اینجا به چشم می خورد را تادائو آندو، معمار برجسته و مشهور ژاپنی طراحی کرده است.

ریوچی کاساهارا، مدیر هنری بنیاد فوکوتاکه می گوید: در باره چشم اندازهای دریای داخلی خیلی فکر کردیم و از خود پرسیدیم در این چشم انداز آرامش بخش چه طراحیِ معماری با با مردم این ناحیه هماهنگ تر است. می خواستیم ساختمانها بدون خراب کردن طبیعت دراین معماری ادغام شوند و در عین حال، نگاهها را جلب کنند.

موزه چی چو در جزیره نائوشیما در دامنه تپه ای در زیر زمین ساخته شده است. چی چو در زبان ژاپنی به معنای زیرزمین است. در این موزه چند نقاشی از مجموعه نیلوفرهای آبی کلود مونه، نقاش فرانسوی قرن 19 به نمایش گذاشته شده است.

در این جزیره، هنر مدرن با روش سنتی زندگی در آمیخته است و پیوندی منحصربه فرد بین هنرمندان و ساکنان این جزیره به وجود آمده است.