کابوس تورم سه رقمی! - وبلاگ حرف دل

به گزارش وبلاگ حرف دل، نرخ تورم خرداد ماه رکورد زد. تورم ماهانه 12.1 درصد و تورم نقطه به نقطه 52.5 درصد بیشتر شده است. این بالاترین نرخ تورم تجربه شده در چند دهه گذشته است. پیش از این کارشناسان مالی بروز تورم را هشدار داده بودند. اما قرار است نرخ تورم تا کجا پیش برود؟

به گزارش تجارت نیوز، براساس گزارش اخیر مرکز آمار ایران، هزینه های عمومی خانوارها بیش از 52 درصد افزایش یافت که نیمی از این مقدار مربوط به اقلام خوراکی بود.

برپایه یک سنت تاریخی، مراجع رسمی در انتشار آمار و اطلاعات ناخوشایند طبعی محافظه کار و سخت گیرانه دارند، شدت این محافظه کاری تا حدی است که مخاطبان عادی به ندرت می توانند از دل این آمار، پی به عمق وخامت اوضاع ببرند.

مرکزآمار ایران هم در اصل از این قاعده مستثنی نیست، با این حال گزارش چهارشنبه گذشته این مرجع رسمی در ارتباط با نرخ تورم هزینه خرداد ماه 1401 مصرف نمایندگان منتشر شد، برای عموم مردم قابل فهم بود تا بدانند نماگرهای رسمی نیز نظر مثبتی به افزایش نرخ تورم خردادماه ندارند.

اما تاثیر این افزایش و آینده آن بر زندگی عمومی مردم چیست؟ تا پیش از سال 96 هربار که صحبت از دورنمای اقتصاد ایران می شد، ونزوئلایی شدن اقتصاد کابوس تلقی می شد، تصور اینکه در سایه تورم سه رقمی مردم عادی انبوهی اسکناس درشت را بابت خرید یک دانه میوه پرداخت نمایند، به خودی خود وحشتناک بود.

هشداری که جدی گرفته نشد

در این شرایط تا چه میزان کابوس تورم سه رقمی برای اقتصاد ایران تعبیرپذیر است؟ سال گذشته مسعود نیلی از ثبت چهار نوبت تورم زیر 30 درصد در دهه 90 خورشیدی به عنوان زنگ هشداری جدی یاد کرد و گفت: تورم مهمترین چالشی است که در کوتاه مدت با آن روبرو هستیم، عبور از این موقعیت نیازمند اتخاذ تصمیمات سخت و محبوبیت زدایی است که به متوقف شدن فرایند تورم منجر گردد.

براین اساس گزارش خردادماه مرکز آمار ایران نرخ تورم مصرف نمایندگان را می توان در ادامه این هشدار مسعود نیلی تعبیر کرد.

اما تاثیر این تورم 52 درصدی بر اقتصاد خانوارها چیست؟ فرامرز توفیقی، عضو گروه کارگری شورای عالی کار که مدتهاست به محاسبه هزینه های زندگی مزدبگیران مشغول است، در باره گزارش اخیر مرکز آمار ایران به تجارت نیوز می گوید: در ساده ترین حالت جامعه ایران از نظر مالی در مرحله دو قطبی شدن است، یک عده اکثریت ندار و نیازمند و در سمت دیگر یک عده اقلیت برخوردار.

وی ادامه می دهد: با این شرایط در آینده دیگر چیزی از دهک های درآمدی باقی نخواهد ماند که دولت بخواهد متناسب با بودجه خود به آنها یارانه 400 یا 300 هزار تومانی پرداخت کند.

وی ادامه می دهد: ادامه این شرایط فقط به وخامت اوضاع می انجامد، اینجا صحبت از اختلاف برسر چند رقم اعشار نرخ تورم نیست، صحبت از رشد چشم گیر تورمی است که از سال 1320 تا به امروز بی سابقه است، هیچ تضمینی نیست که ادامه این فرایند، ایران را به ونزوئلایی دیگر تبدیل کند.

زوال طبقه میانه در شکاف بین دارا و ندارها

توفیقی می افزاید: در حال حاضر در اقتصاد ایران از طبقه میانه جز نام چیزی باقی نمانده است، با این فرایند تمام گروه هایی که زمانی در این جرگه بودند حالا در شرف سقوط به زیر خط فقر هستند.

وی اضافه کرد: نقطه شروع این شرایط کوشش نافرجام دولت برای کنترل دستوری اقتصاد است، مگر می توان گرانی و افزایش قیمت را به تنها چند قلم کالا و خدمات محدود کرد؟ نظام قیمت گذاری در بازارهای مختلف مثل ظروف به هم پیوسته هستند و عاقبت همه عرضه نمایندگان قیمت هایشان را متناسب با تورم فراوری و حاشیه سود روانه بازار خواهند کرد.

وی در انتها می گوید: تورم 25 درصدی مواد غذایی آن هم در عرض یک ماه یعنی چه؟ اگر دولت دست به کار نگردد و به شکل فرآیندی و غیر دستوری به ماجرا نگاه نکند در آینده نزدیک با شوک های سنگین تورمی در همه بازارها روبرو خواهیم بود.