فرهاد توکلی در خبرنگاران: کاش فوتسال ایران هم یک کی روش داشت - وبلاگ حرف دل

به گزارش وبلاگ حرف دل، فرهاد توکلی، ملی پوش خوزستانی فوتسال ایران می گوید دوست داریم که در ایران این رشته را حداقل به نسبت مقام های آسیایی و دنیای که دارد، بسنجند و ای کاش فوتسال هم یکی را مانند کی روش داشت تا حق بازیکنان مان را می گرفت. او همچنین معتقد است اگر فوتسال ایران مستقل گردد، می تواند همواره جزو چهار تیم برتر دنیا باشد.

کمتر کسی تصور می کرد تیم ملی فوتسال ایران با آن همه فقر امکاناتی، در جام جهانی دست به شاهکار بزرگی بزند و بر سکوی سوم جهان بایستد؛ این افتخار در حالی به دست آمد که خیلی ها از شرایط سختی که تیم ملی پیش از اعزام به این رقابت ها با آن دست و پنجه نرم کرد، بی اطلاع بودند.

فرهاد توکلی، فوتسالیست پیروز خوزستانی که همراه با تیم ملی ایران به این پیروزیت دست پیدا کرد، با حضور در وبلاگ حرف دل از تمام سختی های جهت رسیدن به عنوان باارزش سومی جهان صحبت کرد. گفت وگوی ما با این بازیکن خوزستانی را در ادامه می خوانید.

از نخستین دیدار تیم ملی در جام جهانی مقابل اسپانیا شروع کنیم؛ بیشتر بازیکنان تیم پس از این شکست معتقد بودند که نداشتن چند بازی تدارکاتی مناسب دلیل این نتیجه بود.

فکر می کنم ما تدارکات خوبی برای این رقابت ها ندیده بودیم و نسبت به جام جهانی و رقابت با تیم هایی مانند آذربایجان و مراکش، بازی های محبت آمیز سنگینی نداشتیم. در کل به نظرم به خاطر تدارکات بدی که پیش از مسابقات داشتیم، جام جهانی را خوب شروع نکردیم و فکر می کنم بازی با تیم ملی برزیل بود که اعتماد به نفس و روحیه خوبی به تیم داد تا نتیجه بگیریم.

خیلی ها فکر می کردند ایران با قبول شکست برابر این تیم، آخرین بازی اش در جام جهانی را برگزار و بعد هم با این رقابت ها خداحافظی می نماید؛ از این بازی رویایی بگویید.

قبل بازی هم پیغام های طنزمانندی در این رابطه دریافت کردیم ولی فکر می کنم انسان با امید و شانس زنده است. ما هم آن جا با تمام وجود بازی کردیم. اگر خودمان هم منطق مان را قاضی می گذاشتیم، 70 به 30 شانس را به برزیل می دادیم ولی رفتیم و تمام کوشش مان را کردیم. قبل بازی هم محمد کشاورز، کاپیتان تیم ملی تمام بازیکنان را جمع کرد و گفت که من برای 20، 30 درصد شانس خودم، تمام کوششم را می کنم و نهایت این است که زورم نمی رسد و می بازم ولی سربلند بر می گردم و از خودم راضی هستم و من این جمله کشاورز را فراموش نمی کنم. به نظرم خدا هم به دل مان نگاه کرد و بازیکنان یک دل شدیم و طوری بازی کردیم که آن نتیجه به دست آمد و ما پیروز به شکست تیم ملی برزیل شدیم.

خیلی از بازیکنان تیم ملی علاقه مند بودند که در نیمه نهایی به جای بازی با روسیه به اسپانیا می رسیدید تا انتقام شکست در نخستین دیدار را از این تیم می گرفتید.

بله، بسیار علاقه مند بودیم که دوباره با اسپانیا بازی کنیم تا حقانیت فوتسال ایران را ثابت کنیم که البته قسمت نشد و در نیمه نهایی به روسیه خوردیم. باید بگویم حتی ویتنام که ضعیف ترین تیم رقابت ها بود و اولین دوره بود که در این مسابقات شرکت می کرد، 10 روز قبل از شروع جام جهانی در کلمبیا اردو زده بود تا خود را با شرایط آب و هوایی آن جا وفق دهد ولی ما دو روز پیش از شروع مسابقات و رقابت با تیم اسپانیا به آن جا رسیدیم و فکر می کنم مقابل اسپانیا هم خوب بازی کردیم ولی توپ های مان وارد گل نشدند و گل های بدهی هم دریافت کردیم و فکر می کنم عدم هماهنگی در این بازی به دلیل نداشتن دیدار تدارکاتی، بی داد می کرد.

با تمام سختی ها تیم ملی به دیدار رده بندی رسید، جایی که برای کسب مدال پس از 24 سال، تیم پرتغال را پیش رو داشت.

بازی با پرتغال خیلی مهم بود، چرا که با خداحافظی محمد کشاورز نیز همراه شده بود. کشاورز فکر می کرد تورنمنت را کامل بازی و بعد خداحافظی می نماید و نمی دانست که دچار آن مصدومیت می گردد. او از قبل اعلام نموده بود که آخرین بازی ام را انجام می دهم و فکر می کنم بازیکنان با تمام وجود بازی کردند تا او با یک سرانجام خوب، فوتسال خود را به اتمام برساند. در کل این بازی برای بازیکنان خیلی مهم بود چرا که ما هیچ وقت در رشته های گروهی مدال نداشتیم و همه می دانستیم که نباید به عنوان چهارمی راضی شویم. به نظرم با کسب این عنوان، یک اتفاق بزرگ افتاد و علاوه بر این فدراسیون فوتبال و فوتسال سربلند شد. فکر می کنم اکنون از فوتسال در رشته های گروهی، به عنوان یک تاریخ هم یاد می گردد. در مجموع تیم ملی نتیجه خوبی در جام جهانی به دست آورد.

تیم ملی ایران با وجود مقام سومی، ضعف هایی هم در این مسابقات داشت و با 26 گل خورده، دومین تیم ضعیف و با دریافت 13 کارت زرد و 55 خطا، سومین تیم خشن این جام لقب گرفت.

به نظرم یکی از دلایل این آمار این بود که تیم ما بازی تدارکاتی نداشت و هماهنگ نبود. فکر می کنم در مرحله گروهی خیلی گل خوردیم و بعد به مراتب بهتر شدیم. جام جهانی جایی است که تمام تیم ها با قدرت می آیند و خیلی سخت است که مقابل تیمی دفاع کنیم. فکر می کنم اسپانیا هم که بهترین تیم جهان است در این رقابت ها 14 تا 16 گل دریافت کرد که از اسپانیا که به دفاع کردن معروف است، خیلی بعید بود.

البته درست است که در دفاع ضعف داشتیم ولی در خط حمله خوب بودیم و همه جهان ایرانی ها را به خط حمله وحشتناک آن می شناسند، چرا که همه بازیکنان دریبل زن هستند و از نظر خلاقیت فردی نیز ما را با برزیلی ها مقایسه می نمایند ولی همواره در دفاع ضعف داریم و این یک واقعیت است.

یک از نقاط قوت تیم ملی این بود که باوجود این که از حریفان خود عقب می افتاد، پیروز به جبران می شد.

فکر می کنم در تمام بازی ها از حریفان عقب افتادیم. من خودم لحظه ای که در دیدار رده بندی گل دوم را دریافت کردیم، خیلی ناراحت شدم و گفتم که عنوان سومی از دست مان رفت، به ویژه این که پرتغال خیلی سخت گل می خورد. در مجموع جبران نتایج نشان می دهد که تیم ما خیلی خوب بود که پس از عقب افتادن از حریفان می توانست به بازی ها برگردد. در بازی های جهانی خیلی راحت نمی توان به تیم های بزرگ گل زد و شاید یکی از دلایل این بود که بازیکنان ما خیلی خلاق بودند که می توانستند جبران نمایند.

به نظرتان با کسب این عنوان تا چه اندازه نگاه ها به فوتسال ایران تغییر نموده است؟

فکر می کنم همواره زمزمه این که فوتسال ما جهانی و تیم بزرگی است، وجود دارد ولی هیچ موقع نتوانسته بودیم در جهان روی سکو برویم و با کسب این مقام، توانستیم حقانیت فوتسال ایران را ثابت کنیم. فکر می کنم کسب این مدال، برای ما در فوتسال جهان خوب شد. زمانی که ما آن جا بودیم، تمام تیم ها به صورتی می خواستند با ما ارتباط برقرار نمایند و بعد از جام جهانی با تیم ما بازی نمایند و خیلی خوب است که جلوه بزرگی از یک کشور در جهان به وجود بیاید.

قبل از بازی با روسیه بود که ملی پوشان با گذاشتن پیغام هایی در فضای مجازی اعلام کردند که ما تاکنون پاداشی دریافت ننموده ایم؛ هدف تان از این اقدام چه بود؟

ما واقعا با تدارکات ضعیف به جام جهانی رفتیم و فکر می کنم هدف بعضی مسوولان این بود که ما تنها در این مسابقات حضور داشته باشیم و برای دوستان مهم نبود که قدرتمند حاضر شویم. جریان پست ها در فضای مجازی نیز این بود که مردم چیزهایی به ما می گفتند که قشنگ نبود و حتی بعضی ها به ما بی غیرت می گفتند. به هر حال خیلی ناراحت نماینده بود که مردم هم می گفتند 10 هزار دلار نوش جانتان در حالی که تا بازی با روسیه، 250 دلار گرفته بودیم و فکر می کنم حرف هایی که زده می شد، قشنگ نبود. بازیکنان ناراحت بودند، چرا که ما از نظر البسه و تدارکات ضعیف بودیم و همین صحبت ها نیز دیگر خون بچه ها را به جوش آورد که با خود گفتند باید کاری کنیم تا مردم متوجه شوند که ما در این جا سختی می کشیم و آن طور نیست که آن ها فکر می نمایند.

بعد از بازی با برزیل که اوضاع خوب شد، همه تبریک می گفتند و هر مسوولی می گفت من فلان مبلغ را به عنوان پاداش می دهم و حرف هایی می شنیدیم که تا قبل از این مسابقه، اصلا زده نشده بودند. به هر حال بعد هم فدراسیون تکانی خورد و مصوبه ای صادر کرد و مبلغی به عنوان پاداش برای ما مشخص شد که امیدوارم محقق گردد. البته حاضریم پولی به ما ندهند ولی تکانی به فوتسال بدهند. واقعیت این است که خدا می داند ما اصلا به خاطر پول بازی نکردیم و خود خدا هم عزتی داد که با تمام سختی هایی که کشیدیم، به عنوان سومی جهان دست پیدا کنیم و بین مردم هم محبوب شویم. تنها دلیلی هم که باعث شد، بازیکنان تا روز سرانجامی بجنگند، مردم بود. آقای کفاشیان نیز به عنوان ناظر AFC در کلمبیا حاضر بود و نظارت دو بازی را هم برعهده داشت ولی حتی به ما سر نزد و به نظرم این قشنگ نبود.

آقای سجادی، معاون وزیر ورزش هم اعلام نموده است که پاداش خوبی برای فوتسالی ها در نظر گرفته شده است.

فکر می کنم مسابقات آسیایی هم که قهرمان شدیم، چنین حرف هایی زده شد. البته به آن عمل کردند ولی هشت ماه بعد؛ یعنی اگر جام جهانی نبود فکر نمی کنم آن پاداش ها را به ما می دادند. البته آقای افتخاری خیلی دنبال کرد که آن پاداش ها قبل از جام جهانی به دست مان برسد تا با روحیه بالاتر در این مسابقات شرکت کنیم.

قبل از جام جهانی هم که آقای افتخاری از ریاست کمیته فوتسال کنار و به عنوان مدیرعامل باشگاه استقلال تهران انتخاب شد، نظرتان در مورد این جابه جایی چیست؟

یک ماه قبل از جام جهانی آقای افتخاری، مدیرعامل باشگاه استقلال تهران می گردد، آن هم زمانی که مهم ترین رقابت ها را در پیش داشتیم و فکر می کنم اگر دید فدراسیون کمی به فوتسال مثبت تر بود، نمی آمد یک ماه قبل از چنین مسابقاتی، رییس یک نهاد را جابه جا کند. به هر حال امیدواریم که اتفاق خوبی بیافتد و نگاه ها به فوتسال تغییر کند، چرا که فدراسیون نگاه خیلی خوبی به فوتسال ندارد.

آقای افتخاری خیلی خوب بود و بسیار کوشش می کرد و همین که خودش فردی آرام بود، به مجموعه آرامش می داد و واقعا در خیلی جاها از ما حمایت کرد. او در حد توانش خیلی کارها برای فوتسال کرد ولی همان طور که گفتم دید فدراسیون به صورتی بود که تمام وعده ها عملی نمی شد.

فوتسالی ها نسبت به تبعیض فدراسیون بین رشته فوتبال و فوتسال انتقاد و دل پری دارند.

فوتبال ورزش اول جهان است و نمی توان این رشته را با فوتسال مقایسه کرد ولی دوست داریم که حداقل این رشته را نسبت به مقام های آسیایی و جهانی که دارد، بسنجند. یکی از دلایلی که کشورهایی از جمله برزیل و اسپانیا در این رشته نتیجه گرفته اند، این است که فوتسال را زیر نظر فدراسیون فوتبال مستقل نموده اند و انتظار زیادی هم نیست. فکر می کنم تیم ملی فوتسال ایران هم اسپانسرهای بسیاری دارد که تمام این ها به خاطر فدراسیون فوتبال قربانی می شوند. به نظر من اگر مستقل شویم، خیلی جای مانور داریم و مانند برزیل و اسپانیا می توانیم همواره جزو چهار تیم برتر جهان باشیم، چرا که استعداد و پتانسیل لازم را داریم و فقط باید کمی از نظر سخت افزاری به فوتسال مان برسیم.

اکنون فدراسیون فوتبال برزیل بر فوتسال آن هم نظارت دارد ولی اسپانسر تیم های ملی فوتبال و فوتسال آن جدا است و زمانی که اسپانسر فوتسال آن پولی می دهد، به کمیته فوتسال آن می رسد، در حالی که در این جا پولی که از سوی فیفا به عنوان تیم سوم جهان به تیم ملی فوتسال ایران داده می گردد، هیچ چیز آن به فوتسالی ها نمی رسد و به فدراسیون فوتبال می رسد، در حالی که باید به فوتسال برسد تا صرف هزینه های این رشته گردد. یکی از مسائل ما این است که کف پوش سالن مان استاندار نیست و توپ جام جهانی هم نداریم و اگر این پول ها به فوتسال انتقال داده شوند، خیلی بهتر است.

از تاثیر حضور آقای ناظم الشریعه در تیم ملی هم صحبت کنید.

او فردی بسیار آرام است و بارزترین نکته او، آرامش و حس خوبی است که به تیم منتقل می نماید. فکر می کنم بازیکنان با او احساس غریبگی و حس بازیکن و مربی را ندارند. ما با آقای ناظم الشریعه بسیار در تمرینات صحبت می کنیم و نظر می دهیم. ضمن این که مدیریت او واقعا قوی است و اجازه نمی دهد که حریم ها شکسته گردد. در مجموع به خاطر آرامشی که دارد، تیم ملی خیلی پیروز بوده است و زمانی که همه درگیر لباس، توپ و دیگر مسایل بودند، او هیچ وقت برای تیمش تنش ایجاد نمی کرد و فکر می کنم یکی از دلایلی که باعث شد نتیجه بگیریم، همین موضوع بود.

گویا پس از شکست مقابل اسپانیا صحبت هایی مبنی بر برکناری ناظم الشریعه مطرح شده بود؛ این موضوع در کلمبیا به گوش اعضای تیم هم رسید؟

بعد از جام جهانی بود که متوجه این موضوع شدیم و تعجب می کنم اکنون که تیم ملی نتیجه گرفته است، به جای این که به این فکر نمایند چه کاری صورت بگیرد تا تیم بهتر گردد، دنبال کاری هستند که شرایط تیم را بدتر نمایند. در کل فکر می کنم در ورزش ایران عادی است که در هر شرایطی باید منتظر باشیم که سرمربی و مربی تغییر نمایند و این چیزی است که در چند سال اخیر شاهد آن بوده ایم. فکر می کنم این خوب نیست، چرا که یکی از دلایلی که می تواند باعث پیروزیت یک تیم گردد، ثبات نفرات آن است. اکنون وقت این حرف ها نیست و اگر قرار است ناظم الشریعه باشد به نظرم باید به او زمان بدهند تا تیم را برای جام جهانی بعدی آماده کند. ضمن این که امکانات خوبی هم در اختیار او بگذارند، چرا که امکانات ما واقعا ضعیف بود.

آقای صانعی هم خیلی به ناظم الشریعه و بازیکنان یاری کرد. خیلی او را اذیت کردند و امیدوارم که او هم جزو اعضای کادر فنی بماند، چرا که فردی مثبت است و در این جهت نیز به ناظم الشریعه بسیار یاری کرد و می دیدیم که او چقدر زحمت می کشید.

به نظر می رسد کسب عنوان سومی جهان، جانی دوباره به فوتسال ایران بخشیده است؛ برای ادامه این روند باید چه کار کرد؟

بازیکنان تیم ملی تمام کوشش خود را کردند و نتیجه خوبی هم گرفتیم و اکنون مسوولان باید این پیروزیت را یک اتفاق خوب نشان دهند تا اسپانسرها به سمت این رشته بیایند. فوتسال ما چند سال است که پخش زنده ندارد و یکی از بی مهری هایی که به فوتسال ما شد، این بود که قبل از جام جهانی دو بازی تدارکاتی با ازبکستان داشتیم که یک نیمه از مسابقه را نشان دادند ولی به دلیل این که اسپانسر به تعهدات خود عمل ننموده بود، نیمه دوم را پخش نکردند.

مسوولان باید کاری نمایند که اسپانسرهای خوبی به سمت این رشته بیایند و کاری نمایند که فوتسال ما پخش زنده گردد. با این کار مردم بازی ها را می بینند و پیگیری می نمایند ولی اگر این گونه نگردد، خیلی سخت پیش می آید که دوباره چنین نتیجه ای را بگیریم. از نظر آماری نیز فوتسال محبوب ترین رشته است، چرا که در مدارس و ادارات دولتی هم خیلی در این رشته کار می گردد. در هر صورت اگر به فوتسال توجه نمایند و بیشتر روی این رشته مانور دهند و همچنین بازیکنان تیم ملی بیشتر شناخته شوند، به بهتر شدن شرایط فوتسال یاری می نماید. تک تک بازیکنان تیم ملی ستاره هستند ولی فکر می کنم مردم شاید آن ها را به اسم یا چهره نشناسند.

تیم ملی می تواند این پیروزیت را باز هم تکرار کند؟

صد درصد می تواند، چرا که پتانسیل ما خیلی بیشتر از این است و در جهان همه به ما اعتقاد و ایمان دارند و به ما احترام می گذارند. اگر خودمان هم به خودمان احترام بگذاریم و امکانات خوبی در اختیارمان گذاشته گردد، فکر می کنم صد درصد بهتر از این نتیجه هم تکرار می گردد. سخت است ولی دست یافتنی می باشد.

در مورد آقای کشاورز و خداحافظی او هم بگویید.

خیلی ها کشاورز را می شناسند و واقعا یک کاپیتان بود؛ او قبل از این که یک کاپیتان باشد یک انسان بسیار بزرگ است. با تمام این مسائلی که بود، 13، 14 سال در خدمت تیم ملی بود و خیلی مسرور شدم که در اوج رفت و خیلی هم ناراحت شدم که با مصدومیت کنار رفت. در مسابقات جام جهانی او در اتاق رو به رویی من بود و هر روز پیش او می رفتم و واقعا از این که دچار مصدومیت شد، ناراحت بودم. خدا را شکر می کنم که با عزت و بزرگی کنار رفت.

بخشی از صحبت های کشاورز قبل از زدن ضربات پنالتی مقابل برزیل در فضای مجازی منتشر شد که بسیار هم تامل برانگیز بود.

او قبل از هر بازی، دو سه جمله خیلی خوب به ما می گفت و بازیکنان را با انگیزه و با روحیه به زمین می فرستاد. قبل از این بازی هم گفت لباسی که تن شما است، بسیار مقدس است، چرا که خیلی ها آرزو دارند این لباس را بر تن نمایند و خیلی ها هم منتظرند که با این لباس به کشورمان شخصیت بدهیم. او همچنین به ما گفت شما کار خود را نموده اید و هر کسی پنالتی اش را خراب کرد، انگار من این کار را انجام داده ام و اصلا مهم نیست. کشاورز در ادامه صحبت هایش این را هم گفت که هر کسی هم توپ را گل کرد، دمش گرم و هر کسی هم توپ را خراب کرد، فدای سرش. کشاورز چنین شرایطی را قبلا هم تجربه نموده بود و درک می کرد که چه فشاری روی بازیکنان است.

زدن ضربات پنالتی مقابل برزیل سخت تر بود یا در دیدار رده بندی برابر پرتغال؟

به نظرم فشار پنالتی هایی که مقابل پرتغال زدیم خیلی بیشتر از بازی با برزیل بود، چرا که توقع مردم زیاد شده بود و شاید هم ما خیلی خوب بودیم که توقعات بالا رفته بود. این در حالی بود که مردم واقعا اطلاع نداشتند که ما با سختی های بسیاری به جام جهانی رفتیم. در مجموع سختی زیادی کشیدیم و امیدوارم این نتیجه باعث اتحاد بیشتر فوتسالی ها گردد و اگر خودمان به خودمان یاری کنیم و این زنجیره را به هم وصل کنیم، هیچ کسی به راحتی نمی تواند به فوتسال ضربه بزند.

از خودتان هم بگویید.

متولد سال 1367 و دانشجوی کارشناسی معماری هستم که البته در حال تغییر رشته به تربیت بدنی هستم. چهار سال هم است که در خدمت تیم ملی هستم و حضور در دو جام ملت ها، جام جهانی و المپیک آسیایی از جمله مسابقاتی است که همراه با تیم ملی بوده ام.

وضعیت فوتسال خوزستان را چطور می بینید؟

وضعیت فوتسال استان تا چند سال پیش خیلی بهتر بود؛ در گذشته سه تیم فوتسال قوی داشتیم که شامل گاز خوزستان، ملی حفاری و نفت اهواز بود که رفته رفته با توجه به شرایطی از جمله تحریم ها، به این رشته در استان ضربه وارد و تیم نفت منحل شد و سهمیه آن به تیم دیگری داده شد که تیم داری آن نیز پس از یک سال منتفی شد. بعد از آن هم تیم گاز منحل شد که انحلال آن، ضربه خیلی بزرگی به فوتسال خوزستان زد، چرا که گاز یک تیم لیگ فزونی بود و تیمی بود که سرمایه خیلی خوبی داشت. خود من پنج سال در خدمت این تیم بودم و زحمات زیادی کشیده شد تا این تیم به لیگ یک و بعد هم به لیگ برتر آمد. فکر می کنم اگر گاز در لیگ برتر تیم داری می کرد، اکنون وضعیت فوتسال خوزستان خیلی بهتر از این بود. در حال حاضر از استان فقط ملی حفاری را در لیگ برتر کشور داریم.

خود من تا سال 84، 85 در رده های سنی پایه فوتبال بازی می کردم و بعد از آن هم کارم را با تیم گاز و راهنمایی آقای داوودی از لیگ فوتسال استان شروع کردم. سال 89 نیز در خدمت ملی حفاری بودم و دو سال پیش به مشهد رفتم و بعد از آن هم به حفاری برگشتم و در حال حاضر نیز در خدمت حفاری هستم.

وضعیت ملی حفاری در لیگ برتر سال جاری به چه صورت است؟

باید از مدیریت قبلی باشگاه حفاری، آقای حاجتی که زحمات بسیاری کشید قدردانی کنم. در حال حاضر هم آقای نجفی، مدیرعامل این باشگاه است که از او نیز بابت حمایت هایش قدردانی می کنم. فکر می کنم ملی حفاری لطف خیلی زیادی به فوتسال خوزستان می نماید، چرا که علاوه بر تیم داری در رده سنی بزرگسالان، در دیگر رده های سنی نیز تیم داری می نماید. این باشگاه امکانات خیلی خوبی هم در اختیار علاقه مندان به این رشته قرار می دهد. همچنین باید یک تشکر ویژه از مهندس بهمنی، مدیرعامل شرکت ملی حفاری داشته باشم که با وجود تحریم ها، همواره از فوتسال حمایت داشته است و به شخصه در تمرینات و بازی های ما نیز حضور پیدا می نماید.

حمایت ها تاکنون چطور بوده است؟

چهار سال در تیم ملی بودم و در مسابقات مختلف شرکت کردم و عنوان هم به دست آوردم ولی تاکنون آقای طالقانی، رییس هیات فوتبال استان را از نزدیک ندیده ام و فقط چند روز پیش تلفنی با او صحبت کردم؛ یعنی تاکنون چیز خاصی از هیات فوتبال استان و حتی کمیته فوتسال آن ندیده ام. من واقعا نه تنها از هیات فوتبال، بلکه از صدا و سیمای خوزستان هم ناراحت هستم. من تنها نماینده خوزستان در فوتسال هستم و بسیار ناراحت نماینده است که توجهی نمی نمایند. باید به شخصیت یک ورزشکار احترام بگذاریم و همه چیز پاداش نیست، حداقل از نظر معنوی از او حمایت کنیم. زمانی که آقای علیشائی، معاون توسعه ورزش اداره کل ورزش و جوانان خوزستان در فرودگاه اهواز به استقبال من آمد، خیلی مسرور شدم، چرا که اولین بار بود یک مسوول را در مراسم استقبالم می دیدم. عدم حمایت و بی توجهی ها خیلی برای یک ورزشکار که می خواهد با انگیزه و با قدرت برای استانش مقام بیاورد، خوب نیست. گله ای ندارم و همین که پیش خانواده ام و مردم سربلند هستم، خیلی جای شکر دارد. این که مردم دوستت داشته باشند و به تو اهمیت دهند، خیلی با ارزش تر از زدن یک بنر است. اهمیت مردم یک سرمایه برای ورزشکار محسوب می گردد.

کسب عنوان سومی جهان تا چه اندازه انگیزه شما را برای ادامه کار بالا برده است؟

من تابلویی در خانه مان دارم که مدال هایم را در آن جا نصب می کنم و مدال جام جهانی را از همه آن مدال ها بالاتر گذاشته ام، چرا که در چنین مسابقاتی مدال کسب کردن، خیلی سخت است و ارزش آن جایی بیشتر می گردد که برزیل و اسپانیای بزرگ، مدال نمی گیرند و بازیکنان بزرگ این تیم ها بدون مدال، جام جهانی را ترک می نمایند. خیلی مسرورم که در این جمع بودم و کوشش کردم و نتیجه گرفتیم. امیدوارم بتوانیم چنین نتیجه ای را در آینده هم تکرار کنیم. باور کنید اگر از ما حمایت نمایند و سرمایه گذاری خوبی صورت بگیرد، صد درصد انگیزه بازیکنان برای کسب مدال طلا هم بیشتر می گردد و مصمم می شوند که این کار را انجام دهند.

چقدر امیدوارید که فرهاد توکلی های دیگر در خوزستان ظهور نمایند و در استان تنها به یک ملی پوش فوتسال بسنده نکنیم؟

مسوولان خوزستانی باید حمایت نمایند تا به جای یک قهرمان، 10 قهرمان داشته باشیم. به هر حال تا موقعی که اول در استان و بعد هم در کشور توجهی نگردد، چنین اتفاقی نخواهد افتاد. فوتسال ما واقعا در جهان بزرگ است و بازیکنان برزیل، تک تک بازیکنان ما را می شناسند. ریکاردینیو، بازیکن برزیلی که بهترین فوتسالیست جهان است، در دیدار برابر ما کاری نکرد و آن طور که مسوولان فیفا می گفتند، او مقابل هر تیمی که بازی می کرد آن تیم را خیلی اذیت می کرد ولی برابر تیم ما کاری نکرد. در هر صورت باید به بازیکنان تیم ملی توجه نمایند. کی روش، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران حق دارد که فشار می آورد تا خواسته های تیم و کادر فنی اش محقق شوند و ای کاش فوتسال هم یکی را مانند کی روش داشت تا حق بازیکنان مان را می گرفت.

و اما آینده

دوست دارم به همین صورت روی فرم باشم و خوب بازی کنم و در خدمت تیم ملی باشم، البته این بستگی به شرایطی دارد که برای فوتسال رقم می خورد. نگاه خود من این بود که پس از جام جهانی دیگر در لیگ ایران بازی نکنم و در لیگ های عربی بازی کنم. تمام ورزشکاران هم پس از این که دوره حرفه ای و قهرمانی شان تمام می گردد، نیازهای دیگری هم دارند و نمی توان از نیازهای اقتصادی چشم پوشی کرد. قراردادهای ما در ایران خیلی مناسب یک ورزشکار حرفه ای نیست و واقعا ناچیز است. من زمانی که در تیم های عربی بازی می کردم و قرارداد بازیکنان آماتور آن ها را می دیدم، تعجب می کردم.

امیدوارم فوتسال ما تکان بخورد و اگر به همین صورت باشد، فکر نمی کنم دیگر در لیگ ایران بازی کنم. چند سالی که در خدمت تیم ملی بودم، سعی کردم در لیگ ایران بازی کنم تا در دید باشم و در سطح بالایی بازی کنم. حق بازیکنان تیم ملی است که قراردادهای خوب داشته و از نظر روحی ـ روانی در آرامش باشند تا با تمام وجود بازی و نتایج خوبی برای ایران کسب نمایند.

بعد از جام باشگاه های آسیا که همراه با تیم نفت عراق بودم، با وجود این که با ملی حفاری قرارداد نداشتم به دلیل این که به صورت زبانی با این تیم صحبت نموده بودم، به ملی حفاری آمدم. من در این زمان از تیم های قطر، امارات و لبنان و حتی چینی ها (به صورت غیر رسمی) پیشنهاد داشتم ولی به دلیل این که به حفاری قول داده بودم که به این تیم بر می گردم، به این تیم آمدم.

حرف سرانجامی

جا دارد از خانواده ام تشکر کنم؛ در این سال ها خیلی سختی کشیدند و با توجه به مصدومیت ها و جراحی هایی که برایم پیش آمد، مادرم خیلی غصه خورد. من باید یک تشکر ویژه از پدر و مادرم داشته باشم که بسیار از من حمایت داشتند. همچنین باید از تمام مربیانم به ویژه آقای داوودی، ابطحی و موسوی قدردانی کنم. با آقای موسوی فوتبالم را شروع کردم و مربی اخلاق من بوده و هست. بعد از آن هم فوتسالم را با آقای داوودی شروع کردم و خیلی چیزها از او یاد گرفتم و بعد هم آقای ابطحی کامل نماینده فوتسال من بود و چیزهای خیلی بزرگی به من انتقال داد. او روحیه این که می توانم بازیکن خیلی بزرگ و ملی شوم را به من انتقال داد. او در کنار این که یک مربی بسیار بزرگ است، فردی مثبت هم می باشد. او بسیار به من یاری کرد و همواره به من می گفت که باید جزو کسانی باشی که برای ایران بازی کنی. شاید آن زمان ها به این صحبت می خندیدم و اکنون باور نمی کنم به این جا رسیده ام.

گفت وگو: پریسا زنگنه منش