قدیمی ترین انسان مدرن را ببینید - وبلاگ حرف دل

به گزارش وبلاگ حرف دل، تصویر شبیه سازی شده زلاتی کُن، قدیمی ترین انسان مدرن که توالی ژنتیکی شده است، تصویری است واقعی از زنی با مو های تیره و مجعد و چشمان قهوه ای.

به گزارش خبرآنلاین؛ در سال 1950، باستان شناسان یک جمجمه بریده را کشف کردند که در اعماق یک سیستم غار در جمهوری چک دفن شده بود. از آنجایی که جمجمه به دو نیم شده بود، محققان به این نتیجه رسیدند که بقایای اسکلت دو فرد مجزا است. با این حال، به وسیله معین توالی ژنوم که چندین دهه بعد انجام شد، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که جمجمه در واقع متعلق به یک فرد واحد است: زنی که 45000 سال پیش می زیسته است.

اگرچه اطلاعات زیادی در خصوص ژنتیک این زن گرفته شده است، اما اطلاعات کمی در خصوص ظاهر او وجود دارد. اما اکنون، یک مقاله آنلاین تازه منتشر شده در 18 جولای بینش تازهی را در خصوص ظاهر احتمالی او به شکل تقریب صورت ارائه می دهد.

مورائس گفت: ما در پی عناصری گشتیم که بتوانند ساختار بصری صورت را فقط در سطح حدس و گمان تشکیل دهند، زیرا هیچ اطلاعاتی در خصوص رنگ پوست، مو و چشم ارائه نشده است.

کوسیمو پُست، باستان شناسی که زلاتی کن را به طور گسترده مورد مطالعه قرار داده است، تأیید کرد که بسیاری از موارد در خصوص این زن یک راز به جای مانده است.

پست، استاد باستان شناسی در دانشگاه توبینگن آلمان گفت: داده های ژنتیکی زلاتی که من روی آن ها کار نموده ام، نمی تواند چیز زیادی در خصوص ویژگی های چهره او به ما بگوید. به نظر من، داده های مورفولوژیکی می تواند یک ایده معقول از شکل سر و صورت او ارائه دهد، اما نمایش دقیقی از بافت های نرم او نیست.

مورائس گفت: زمانی که چهره اولیه را داشتیم، تصاویر عینی و علمی تری، بدون رنگ در مقیاس خاکستری، با چشمان بسته و بدون مو فراوری کردیم. بعداً، نسخه ای برآورد با پوست رنگدانه، چشمان باز، ایجاد کردیم. مو هدف دوم ارائه چهره ای قابل درک تر برای عموم مردم است.

خط فک قوی تنها ویژگی نبود که توجه محققان را به خود جلب کرد. آن ها بعلاوه دریافتند که حجم غدد درون ریز زن، حفره ای که مغز در آن واقع شده است، بزرگتر از افراد امروزی در پایگاه داده است. با این حال، موراس این عامل را به وابستگی ساختاری بیشتر بین زلاتی کن و نئاندرتال ها نسبت به او و انسان های مدرن نسبت می دهد.

مورائس و تیمش برای جایگزینی بخش های از دست رفته از داده های آماری گردآوری شده در سال 2018 به وسیله محققانی که بازسازی جمجمه را ایجاد کردند، استفاده کردند. آن ها بعلاوه با دو سی تی اسکن، از یک زن و یک مرد امروزی، هنگام ایجاد چهره دیجیتالی مشورت کردند.

مورائس گفت: چیزی که بیش از همه توجه ما را جلب کرد، استحکام ساختار صورت، به ویژه فک پایین بود. زمانی که باستان شناسان جمجمه را پیدا کردند، اولین کارشناسانی که آن را تجزیه و تحلیل کردند فکر کردند که این جمجمه یک مرد است و علت آن هم فک محکم بود.

او اضافه کرد: ما می بینیم که ساختار فک زلاتی کن بیشتر با نئاندرتال ها سازگار است. برای ایجاد شباهت این زن، محققان از داده های جمع آوری شده از چندین اسکن سی تی اسکن جمجمه او استفاده کردند؛ با این حال، مانند باستان شناسانی که بقایای او را بیش از 70 سال پیش از زیر خاک بیرون آوردند، متوجه شدند که تکه هایی از جمجمه، از جمله بخش بزرگی از سمت چپ صورت او، وجود ندارد.

سیسرو مورائس، کارشناس گرافیک برزیلی، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: یک اطلاعات جالب در خصوص جمجمه این است که حیوان پس از مرگش آن را می جود. این حیوان می توانست گرگ یا کفتار باشد که هر دو در آن موقع وجود داشتند.

محققان نام او را زن Zlatý kůň یا اسب طلایی گذاشتند. تجزیه و تحلیل بیشتر DNA او نشان داد که ژنوم او تقریباً دارای 3 درصد اجداد نئاندرتال است، که او بخشی از جمعیت انسان های اولیه مدرن است که احتمالاً با نئاندرتال ها جفت می شوند و ژنوم او قدیمی ترین ژنوم انسان مدرن است که تا به امروز توالی یابی شده است.