قیصریه اینترنت و دستمال مجازی - وبلاگ حرف دل

به گزارش وبلاگ حرف دل، هم میهن نوشت: هنگامی که از اینترنت سخن می گوییم، فکر مسئولین کشور فوری به شبکه های اجتماعی می رود؛ آن هم بخش های سیاسی این شبکه ها. درحالی که اینترنت فراتر از این است و به یکی از مهمترین زیرساخت های اقتصاد و جامعه تبدیل شده است. در کنار آب، انرژی، برق، راه و امنیت باید از اینترنت هم به عنوان یک زیرساخت اساسی نام برد.

گزارش امروز صفحات مالی هم میهن درباره تغییر چهره بازار کار به خوبی نشان می دهد که اهمیت اینترنت در چیست؟ تقاضا برای مشاغلی که در عمل مرتبط با این زیرساخت هستند، به نحو بی سابقه ای جلوتر از مشاغل دیگر حتی مشاغل مرتبط با فراوری و مهندسی هستند و شاید بیش از 60 درصد تقاضا های شغلی و استخدامی را به خود اختصاص می دهند. این شرایط ایرانی است که هنوز به لحاظ زیرساخت اینترنت جزو کشور های با رتبه های پایین دسته بندی می گردد. از این منظر، شاید بتوان گفت که توسعه اینترنت قربانی سیاست و فقدان آزادی رسانه ای شده است. این درحالی است که ایران ظرفیت بسیار بالایی برای فعالیت در این حوزه دارد.

نکته مهم این است که صاحبان بسیاری از مشاغل مرتبط با این حوزه، دیگر اصراری بر داشتن مدرک تحصیلی متقاضیان شغل ندارند. کافی است که هر فردی آن کار را بلد باشد و به دست آوردن همین ویژگی نیز نیازمند اینترنت است؛ چون کسب مهارت ها و آموزش نیز مستلزم وجود اینترنت است که همه به وسیله آن در حال آموزش امور کاربردی و عملی هستند.

با توجه به این واقعیت هاست که باید به مسئولان گفت: اینترنت را قربانی سیاست نکنید؛ چراکه این زیرساختی حیاتی و مربوط به زندگی امروز مردم و آینده بچه ها مان است. به قول معروف، برای یک دستمال، قیصریه را به آتش نکشید! نسبت شبکه های مجازی در عرصه سیاست در برابر اثرات و کارکرد های اینترنت مثل یک دستمال در برابر قیصریه است. البته مسئله شبکه های اجتماعی نیز راه چاره خود را دارد و همه کشور ها نیز کم وبیش درگیر آن هستند و سعی می نمایند اثرات منفی آن را تخفیف دهند. در این میان، برترین راه چاره معتبر کردن و اعتمادسازی برای رسانه های رسمی از جمله صداوسیما و مطبوعات است. طبعاً، هر چه این رسانه ها محدودتر شوند، اثرگذاری آن شبکه ها نیز بیشتر خواهد شد. باید به گردش آزاد اطلاعات تن داد. این به سود همه است.

نمونه روشن آن تخریب هایی است که در منطقه 19 تهران در روز یکشنبه رخ داد و خبری که ابتدا از آن منتشر شد، به کلی نادرست بود. طبیعی است که مردم اخبار رسانه های رسمی، اما نامعتبر را نمی پذیرند و به وسیله شبکه های مجازی اقدام به کسب خبر می نمایند که در این میان، ممکن است راست و دروغ نیز فراوری و منتشر گردد. تقصیر این وضع متوجه بی اعتباری رسانه رسمی است و نه شبکه های اجتماعی. در هر حال، آینده بدون اینترنت مثل گذشته ای است که برق نبود. اگر می توانید به دنیای پیش از برق برگردید، می توان اینترنت را هم نادیده گرفت.